داستانی درباره ضرب المثل به زبان خوش مار از سوراخ بیرون می آید داستانی درمورد به زبان خوش ماراز سوراخ بیرون می آید زبان خوش مار را از سوراخ بیرون می کشد زبان خوش مار را از سوراخ بیرون می آورد ضرب المثل به زبان خوش مار از سوراخ بیرون می آید را گسترش دهید ضرب المثل مار و سوراخ ضرب المثل نگارش یازدهم صفحه ۳۲ ضرب المثل های نگارش یازدهم گسترش مثل ب زبان خوش مارازسوراخ گسترش مثل به زبان خوش مار از سوراخ بیرون میاد مثل درباره به زبان خوش مار از سوراخ بیرون می آید مثل نویسی با زبان خوش مار از سوراخ بیرون میاید مثل نویسی به زبان خوش مار از سوراخ بیرون می آید معنی به زبان خوش مار از سوراخ بیرون می اید مفهوم مثل به زبان خوش مار از سوراخ بیرون می آید نگارش یازدهم
انشا در ادامه مطلب
در زمان های قدیم جنگلی بود خوش آب و هوا که اهالی اش به لهجه محلی «جینگیل» صدایش می کردند. بر اثر مرور زمان و فعل و انفعلات شیمایی و فعالیت های بیولوژیکی و زاد و ولد حیوانات، تعداد جینگیلوندان بیش از حد نیاز شده و لانه و غار و آغل و طویله در جینگیل کمیاب شده بود. همه خانه ها پر شده و جایی برای اسکان متولدان جدید نمانده بود. کار به جایی رسیده بود که حیوانات توی هم می لولیدند و شب ها نصف اهالی جینگیل کف خواب و بغل خواب بودند و نصف دیگر سر شاخه ها برای یک وجب جا تا صبح چینگ و چینگ می کردند. کم کم اوضاع بحرانی شد و کار به گیس کشی و نسل کشی کشید. حیوانات به ناچار دست به دامن قانون جنگل شدند که مدت ها مسکوت مانده بود. هرکس زورش بیشتر بود، لانه بهتر را برمی داشت. اگر صاحبلانه معترض می شد، فردا استخوان های لیس زده و پَر و پشم ریخته اش را پشت لانه سابقش جارو می کردند. موش ها سوراخ مارمولک ها را به زور تسخیر می کردند. روباه ها خودشان را در لانه موش ها جا می کردند. گرگ ها شب به شب روباه ها را بی خانمان می کردند و شیرها هم که از اول خانه مخصوص خودشان را داشتند. این وسط خرس ها بدون سرپناه مانده بودند، به خاطر آی کیوی پایین و البته شاخص توده بدنی بالایشان.
مدتی به همین منوال گذشت تا عرصه به حیوانات تنگ شد. تنگ که بود، کلا بسته شد. برای همین گروهی از مورچه ها تصمیم گرفتند رو به انبوه سازی بیاورند. دست به کار شدند و هر تنه درخت و زمین بایر و سوراخ و سنبه ای که گیر می آوردند را سر و سامان می دادند و با آب دهانشان لانه ای می ساختند و به متقاضیان واگذار می کردند. با توجه به پشتکار و روش شان که فقط به تف مخصوص نیاز بود و بس، کارشان خوب گرفت و آن قدر خانه ساختند که از آن قدر بیشتر و روی دستشان باد کرد. این طوری شد که گروه دیگری از حیوانات آستین بالا زدند و راه افتادند برای این لانه ها مشتری پیدا کنند. کار این ها نیز حسابی گرفت، حتی بیشتر از کار آن ها. دلیل موفقیت شان هم زبان خوش شان بود. جوری برای پرکردن هر پسغوله ای در جینگیل زبان می زدند که حتی مار با آن زبان نیش دارش را از سوراخش بیرون می کشیدند و خرس های بی سرپناه را در لانه مارها جا می دادند. این گونه بود که ضرب المثل « زبان خوش لانه یابان و لانه قالبکنندگان...، مار را از سوراخش بیرون می کشد و به جایش خرس را فرو می کند» ساخته و خلاصه شد.
